خاطرات و ناگفته‌های ژنرال نزار الخزرجی؛ فرمانده سپاه و رئیس ستاد ارتش عراق: کتاب «جنگ جنگ تا نابودی» خاطرات ارتشبد نزار الخزرجی، فرمانده سپاه اول و رئیس ستاد مشترک ارتش عراق در زمان جنگ با ایران است که به کوشش فاطمه تشکری جهرمی ترجمه و توسط انتشارات شهیدکاظمی منتشر شده است. کتاب «جنگ جنگ تا نابودی»؛ کتابی که پرده از اسرار جنگ ایران و عراق برمی‌دارد. کتاب «جنگ جنگ تا نابودی» اولین کتاب از مجموعه «جمهوری وحشت» است. کتاب‌هایی از نویسندگان عربی و غیر عربی که قالب‌های مختلفی (از خاطره‌نویسی و تاریخ شفاهی، تا تاریخ‌نگاری پژوهشی) را در برمی‌گیرد. هدف همگی این کتاب‌ها، ایجاد تصویری روشن‌تر از حکومت مردی است چند دهه در کشور خود جمهوری وحشت برپا کرده بود. طبیعتا جنگ ایران و عراق نیز بخش مهمی از دوران حکومت او را تشکیل می‌داد و بالطبع در این کتاب‌ها به موضوع جنگ نیز پرداخته خواهد شد. هدف این مجموعه، شناخت «حکومت» صدام «از ابعاد مختلف» است؛ از همین رو در این کتاب‌ها شناخت جنبه‌های مختلف سیاست داخلی، سیاست خارجی، امنیت، فرهنگ و اقتصاد این رژیم (در کل دوران 35 سالۀ حکومت بعثی از 1347 تا 1382 که 24 سال آن تحت حاکمیت مستقیم صدام قرار داشت) مدنظر است و اگر به موضوع جنگ پرداخته شود به عنوان «یکی» از قضایای این رژیم مخوف خواهد بود. طبیعی است که مجموعۀ این کتاب‌ها علاوه بر اهداف فوق، به صورت طبیعی به ایجاد تصویری دقیق‌تر از تاریخ معاصر منطقه و فهم ریشه‌های تحولات سیاسی و فرهنگی منطقه‌ای (و حتی جهانی) کمک خواهد کرد. نزار الخزرجی در سال 1938 [1317 شمسی]، در شهر بعقوبه در استان دیالۀ عراق، در یک خانوادهٔ اهل سنت به دنیا آمد. وی تحصیلات نظامی خود را در دانشگاه علوم نظامی «سنت هرست» انگلستان به پایان رساند. در همان ماه‌های ابتدای جنگ تحمیلی برای همکاری با ارتش به بغداد فراخوانده شد و نقش مهمی را به عهده گرفت. وی به عضویت «کمیتهٔ نظارت بر جنگ» درآمد و پس از چندی رئیس این کمیته شد. تهیهٔ طرح‌ها، نقشه‌های جنگی و مانور‌های نظامی و تهیهٔ گزارش از وضعیت لشکر‌ها همه زیر نظر او انجام می‌گرفت. زمانی که نیرو‌های ایرانی مناطق وسیعی از شمال عراق را در چند عملیات از جمله عملیات «مسلم بن عقیل» آزاد کردند، ژنرال نزار خشن‌ترین اقدامات را علیه نیرو‌های ما به کار گرفت. او در نبرد «پنجوین» به فرمانده تیپ 451، دستور داد بیست نفر از اسیران ایرانی که جزء سپاه پاسداران هستند باید کشته شوند. اسیران مجروح هم به دستور او زنده زنده دفن شدند. در سال 1987 [1366]، الخزرجی به فرماندهی سپاه اول ارتش عراق منصوب شد. در این زمان تعداد افرادی که تحت امر او کار می‌کردند به یک میلیون نفر می‌رسید. از همان ماه‌های ابتدای جنگ تحمیلی نقش مهمی را بر عهده گرفت، آن چنان مهم که به پیشنهاد او برای تغییر استراتژی رویارویی با ایران، عملاً جنگ متوقف شد. در این مدت توانست به این سپاه سر و سامان دهد و بعضی از مناطقی که در دست نیرو‌های ما بود از جمله: قله‌گردمند، دربندیخان، کوه‌های سیدصادق و تپه سلطان را بازپس بگیرد. پیش از پایان جنگ تحمیلی، در تاریخ 1 مارس 1988 [11 اسفند 1366] وی از طرف صدام طی حکمی به عنوان رئیس ستاد مشترک ارتش منصوب و دو سال بعد یعنی در تاریخ 19 سپتامبر 1990 [28 شهریور 1369] مشاور نظامی صدام شد. خزرجی در مارس 1996 از نظام جدا شد. او ابتدا از استان موصل به کردستان رفت و از آنجا با یک فروند هواپیمای آمریکایی به اردن گریخت. کتاب «جنگ جنگ تا نابودی» ترجمۀ کامل گفتگوی غسان شربل، روزنامه‌نگار مطرح جهان عرب با این ژنرال عراقی در سال 2002 است، که در روزنامهٔ الحیات منتشر گردید. اهمیت این مصاحبه در نگاه دیگرگونه و از زاویهٔ دید دشمن به جنگ و مسائل عراق می‌باشد. مطرح شدن روابط پشت‌پردهٔ صدام با نظامیان و ارتش بعث می‌تواند برای هر خواننده‌ای جالب توجه باشد.